|
İçimdeki çocuk bir ergen. Bağımsızlıkla güvenlik duygusu arasında sıkışıp kalmış sanki biraz. Bir yanı eğleniyor, bir yanı isyankar. Bir yanı güvenmek istiyor, bir yanı çekip gitmek. Bir yanı sorumluluk alıyor, diğer yanı serserilik etmeye devam etmek istiyor. Arada kalan ise ben, yani o çocuğun büyümüş hali oluyor. Kolay değil içimdeki çocukla baş etmek. Hele o benim tam anlamıyla büyümeme bu kadar itiraz ederken. Kriz zamanlarında mücadelenin boyutları iyiden iyiye keskinleşiyor. Ama idare ediyorum, hem de karşılıklı olarak. Kimi zaman o beni kurtarıyor çocukluğun kıvrak ve açık zekasıyla, kimi zaman ben onu koruyorum olumsuz büyüklerin şerlerinden...
Herkes kadar çırpınıyorum yaşamın içinde. Ne oturduğum evin sahibiyim, ne içinde durduğum bu bedenin. Evim dağınıktır çoğu zaman, keyfim gelene kadar toplamam. Bedenime de çok iyi baktığım söylenemez... Kazandığım para ancak yeter yaşamama, geçmişte yaptığım ve yapmadığım şeyler yüzünden borçlar öderim. Hayat gibi işte, herkes gibi, ben de bir garip adem oğluyum; kendimle geçinir giderim... Lüks düşkünlüğüm yok ama konfor severim. Mor, lila, eflatun olsun, çamurdan olsun giyerim. Marka bilmem, isim bilmem, hoşuma gidiyorsa üstüme geçiririm...
Derin bir insanım ben...
Herkes anlayamaz...
Gülümsemelerim kahkahalarım çoktur...
Ama bir o kadarda üzüntülerim, kederim, hayal kırıklıklarım da çoktur...
Hepsini gülümsemelerimin arasına saklar, kendime mutluluk maskesi yaparım...
İyiyim derim soranlara, bir şeyim yok her şey yolunda derim...
Ama kimse bilmez;
Yorgunluğumu,
Suskunluğumu,
Sessizliğimi,
Kızgınlığımı,
Dargınlığımı,
Kırılmışlığımı,
İçimde yanan yangını,
Vurup giden fırtınamı ve en başta hayallerimin intiharını...
Dedim ya herkes anlayamaz...
Hayır... Küsmüyorum hayata!
Sandığınız gibi değil...
Biraz canım sıkkın hepsi bu...
Topacı elinden alınmış çocuk gibiyim, özlüyorum sadece kaybettiğim oyunu...
Umutluyum ama! İsterseniz bakın gözlerime, ışıl ışıl...
Hep güzel şeyler düşünüyorum...
Aydınlık yakın... Biri tutuyor elimden, diyor ki "Sabret!"
Bende var olan şey mutsuzluk değil, bir parça sükunet...''......"
Hobilerim: Dos, VBScript Kodları ve Excel'in Macroları ile boğuşmak...
İlgi Alanlarım: Bilgisayar ve Yaratılış üzerine her şey...
[Şu Sıralar Sevdiğim]
Müzikler: Hareketli olsunda...
Programlar: Televizyon İzlemiyorum...
Filmler: Komedi ve Aksiyon...
Kitaplar: Bilim ve Kişisel Gelişim...
Dergiler: Genç Beyin (Kesinlikle Tavsiyemdir)
Sözler: Gerçekte kim olduğunu yalnızca savaşta öğrenebilirsin...
|
|
|
|
